Kelam Malam
Tiada guna tersengut lembah kalau baskara sudah
jadi senja. Sia-sia mengagau awan kalau sudah jadi malam. earth.google.com
Tak akan yaumku habis tanpa merindumu. Terselip rasa kau berjejak diambang walau kita jauh tersua, terpisah tanah, darat, dan udara dari hibat berada.
Biarkan malam ini untukmu, atau aku merayan dalam
kesepian. Aku naik ke peraduan dimana raksi mawar sudah berpendar.
Malam memalun bulan bukan khayalan. Gelisah aku
tiada kau merangkup aku dalam tawang, yang aku tumpangkan ke putihnya awan.
Kepadamu, emas tempawan, kukatakan: lelaplah, kekasih
bayangan.
Wah banyak kosa kata yang aku baru tahu. Makasih mba Yana. 🙏
BalasHapusMakasih udh capek2 dtng dari jauh utk baca puisi ini, Mbak Widz 🙏🙏
HapusKeren bgt puisinya Bu Yana
BalasHapusSuka banget bacanya ☺️
Salam hangat bu
Cihuuyy aku dipuji 😂🤭
HapusSelalu keren😀👍
BalasHapusIya Mas Warsa emang kerenlah
HapusKekasih bayangan taoi kok terbayang bayang ya, mas Warkasa
BalasHapusIya, Pak, kalo kekasih gelap jdnya gelap2an, heheh!
HapusWahh siapa dia mba Yana
BalasHapusDirimu, Mbak 🤭
HapusSyairnya penuh rasa yaa...
BalasHapusDitulis penuh perasaan, bener.
HapusSiiip
BalasHapusHe-eh oke deh
HapusWidih... Kekasih bayangan ternyata... Puisi dengan pilihan diksi tak biasa ya... Menawan.
BalasHapusKekasih bayangan yg hanya dalam bayangan saja, hahah! Nuhun, Teh Desi 😊
HapusKekasih bayangan😍
BalasHapusItulah dia 🤭
Hapusmantap lah kak yana, puisinya. salam dari padang kak👍🙏
BalasHapusMerdu banget puisi ini, Bu Yana. Ajarin aku dong Bu :-)
BalasHapus